تکنیک فرش نائینی

تکنیک بافت فرش نائینی نیز یکی از تکنیک‌های بافت فرش بافی در ایران است که در شهر نائین، استان اصفهان، مورد استفاده قرار می‌گیرد. این تکنیک بر اساس ترکیبی از بافت تابلوفرش و قالیچه‌بافت تشکیل می‌شود و نقشه‌های چیدمانی متنوع و زیبا را در خود جای داده است.

ویژگی‌های تکنیک فرش نائینی عبارتند از:

1. بافت دستی: فرش نائینی به صورت دستبافت تهیه می‌شود و بافت هر قطعه فرش به صورت تک تک انجام می‌شود.

2. استفاده از پشم و پنبه: در بافت فرش نائینی از پشم و پنبه به عنوان نخ اصلی استفاده می‌شود که برای ایجاد جزئیات و الوان در نقشه‌ها استفاده می‌شوند.

3. طرح‌های هندسی و گل‌های شاهکار: فرش نائینی بر خلاف برخی سایر تکنیک‌ها، بیشتر به طرح‌های هندسی و گل‌های شاهکار معروف است. این طرح‌ها معمولاً با آرایش هندسی و نقش‌های تکراری در قالیچه‌بافت تشکیل می‌شوند.

4. رنگ‌های زنده و متنوع: فرش نائینی از رنگ‌های زنده و متنوعی استفاده می‌کند. رنگ‌های شاد و زنده در طرح‌ها و الگوها جلوه‌ای جذاب و چشمگیر به فرش می‌بخشد.

5. دقت بالا در بافت: بافندگان فرش نائینی به دقت بالایی در بافت هر قطعه فرش اهمیت می‌دهند. جزئیات ریز و دقیق طرح با دقت و همت بالا بافته می‌شود.

برای مطالعه بیشتر درباره تکنیک فرش نائینی و مطال

عه مقالات مرتبط، می‌توانید به منابع زیر مراجعه کنید:

1. "The Art of Nain Rugs: Masterpieces of Persian Weaving"، نوشته‌ی Parviz Nemati
2. "Nain Rugs: Treasures of Persian Weaving"، نوشته‌ی Christine Bouvier
3. "Persian Carpets: A Journey through the Weaving History, Techniques, and Designs"، نوشته‌ی Parviz Nemati